| چرا چنین متوكل به ما جفا كردى |
|
شدى به كین، متوسل ستم روا كردى
|
| غم مدینه مرا كم نبود اى ظالم؟ |
|
كه طعن و تهمت و تبعید را روا كردى
|
| مگر مرا به تمسخر گرفتهاى كان شب |
|
به جشن و لهو و لعب خواهش غنا كردى
|
| براى من شب جشن تو پر ز ماتم بود |
|
خوشى نبود، كه بر پایىِ عزا كردى
|
| سرور و بزم تو تنها سر بریده نداشت |
|
چرا سرم نبریدى؟ به من جفا كردى
|
| ز روى پاك و نجیبم حیا نكردى تو؟ |
|
چسان ز شعر من اى بى حیا حیا كردى
|
| عبادت شب و ذكر و ترحمم دیدى |
|
ولى به دشمنى خویش اتّكا كردى
|
| هزار نقشه به قتلم كشیدى و اجرا |
|
به دست معتز ملعون در انتها كردى
|
| براى حفظ متاعِ دو روزه دنیا |
|
تو باب، در همه جا، سبّ اوصیا كردى
|
| به بغض آل على راه كربلا بستى |
|
جفا به زائر و سلطان نینوا كردى
|
| براى عُسرت و آزار زائران حسین |
|
پس از دو قرن عجب ظالمانه تا كردى
|
| چه دست‌ها كه بریدى ز قبر پاك حسین |
|
به زجر و حرمله و شمر اقتدا كردى
|
| یزید آب بر او بست و تو حَرَم بر آب |
|
به شاه تشنه لبان كار اشقیا كردى
|
نویسنده: 
تبادل
لینک هوشمند